Ben Ledi, hoogste punt Trossachs National Park

Vandaag maar weer eens een 'Ben' bedwingen. Na Ben Venue hadden we ons nu gericht op Ben Ledi. De hoogste 'Ben' in dit gebied (Ben' is  afkomstig uit het Schotse Gaelic en betekent berg). Ben Ledi staat in de wandelboekjes als gradatie 'moderate' benoemd, maar daarbij is het ook zeker belangrijk om een goede conditie te hebben. 

Vanaf de start van het pad is het nl. klimmen, klimmen en nog eens klimmen 😰 Het pad is goed te volgen, maar omdat het met de zon toch wel warm werd en m'n kuiten af en toe ook flink protesteerden, was het best wel een zware hike naar boven.

De uitzichten onderweg maakten het afzien natuurlijk wel weer goed. 

We hebben onze lunchpauze gehouden met uitzicht op andere 'Bens en Lochs' . Dit was op nog ca 1,5 km verwijderd van de top van Ben Ledi. We wilden ons nog ff opladen voor de laatste kilometers. 

Het had zo mooi kunnen zijn, om het hoogste punt in het Trossachs National Park te kunnen aantikken. Maar helaas ging dat niet door, grijze wolken dreven naar de top. Het ging waaien, miezeren en binnen no time konden we de top niet meer zien. Het laatste stuk hebben we nog in de vochtigheid van de lage bewolking gelopen, maar hebben toen toch besloten om de laatste paar honderd meter niet meer naar de top te lopen. Zeiknat naar beneden terug lopen leek ons geen fijne optie, en op de top zou er toch geen uitzicht zijn.

Jammer, als we een uurtje eerder waren gestart hadden we het gered. Maar voor ons gevoel hebben we de Ben Ledi vandaag toch bedwongen 💪🥾💪 En als cadeautje verscheen er op de terugweg een mooie regenboog, die hadden we wel verdiend 🌈😊.

Hiermee is weer bevestigd  dat de weersomstandigheden in the Highlands heel snel kunnen omslaan. Want dit hadden we echt niet verwacht toen wij zwetend naar boven liepen.