Grottenstad Vardzia

Vandaag bezoeken we een van de belangrijkste historische  bezienswaardigheden van Georgië, de grottenstad Vardzia. Tijd voor een stukje geschiedenis. Met de bouw van dit omvangrijke kloostercomplex werd gestart in 1185. O.l.v  de legendarische koningin Tamar (1160-1230) begonnen Georgisch orthodoxe monniken met het uithakken van de eerste grotten om zich te beschermen tegen aanvallen van de Mongoolse veroveraar Dzjengis Kahn. De inwoners konden hun woning alleen bereiken via geheime tunnels. Op het hoogtepunt woonden er in de stad 50.000 mensen (verdeeld over 13 verdiepingen). Ook was er een paleis en kerk met klokkentoren. De kerk en klokkentoren zijn voor een groot deel bewaard gebleven. In 1283 maakte een heftige aardbeving een einde aan de grottenstad. De beving verbrijzelde de berghelling en daarmee werd meer dan tweederde van de stad vernietigd.  Hierdoor werd de rest van de grottenstad zichtbaar. Hoe het verder is afgelopen met de Georgische monniken vertel ik hier nu niet (ik weet het nl niet 😀)  Wel genieten wij nu in 2019 van een bijzonder bouwwerk aan de oevers van de rivier Mktvari. Als je ooit in de buurt bent is een bezoek aan deze bijzondere stad zeker de moeite waard, je blijft er foto's maken. En... voor de 'molloten', je herkent natuurlijk de grotten die de locatie vormden van een 'wie is de mol' spel. Rond 1400 uur rijden we richting Borjomi. Onderweg komen we in een enorme onweersbui met veel regen en hagel terecht, we zien ff helemaal niets. Gelukkig is dit van korte duur en lacht de zon ons weer snel toe. In Borjomi verblijven we in een appartement in een onlangs gerestaureerd pand. Hier geen verzorgd ontbijt, dus ....op naar de supermarkt.  's Avonds eten we een Georgische specialiteit, Khinkali. Dit zijn een soort grote dumplings gevuld met veel gekruid vlees en hete bouillon (zie foto). Het is hier heel populair, vooral grote groepen bestellen grote schalen van deze specialiteit. Dat wilden wij dus ook eens proberen.  Ik vond het voor een keer wel lekker en apart maar vind het eigenlijk meer 'food for men' . Je eet het met je handen (ben ik geen fan van) en komt voor mij een beetje overeen met het eten van bv spareribs (ben ik ook geen fan van). Khinkali blijft voor mij dus een eenmalige 'food experience' . We zitten nu in een nieuw gebied van Georgië. Vanaf morgen gaan we ontdekken wat Borjomi en omgeving ons gaat bieden.